Resume
Un artículu de José Arias de Miranda, publicáu en dos entregues na Revista de Asturias en 1858, establez la primer clasificación impresa del asturianu nes sos variedaes occidental, central y oriental. La imposibilidá de conocer el testu orixinal llevó a qu’un artículu posterior de Gumersindo Laverde-Ruiz (1862) s’asumiera como una reproducción fiel del primeru. Sicasí, el testu orixinal revela la semeyanza d’entrambos, pero tamién permite apreciar delles diferencies: Arias de Miranda describe brevemente l’asturianu oriental ensin el tonu apoloxéticu de Laverde-Ruiz; caracteriza’l bable central ensin comparaciones con otres llingües y describe con mayor detalle delles consideraciones sobre l’asturianu occidental y les sos llendes. Nesti artículu reproduzse la primer parte del testu de José Arias de Miranda xunto con un breve análisis comparativu col artículu de Gumersindo Laverde-Ruiz centráu na clasificación de les variantes del asturianu, lo que dexa revaluar l’impactu del artículu de 1858 y estremar les contribuciones de los dos autores. El desconocimientu de la segunda parte del artículu fai que les conclusiones sían, necesariamente, provisionales.
Referencies bibliográfiques
Arias de Miranda, J. (1858). ‘ensin títulu’. Revista de Asturias. Periódico de Literatura 1, pp. 1-3.
Busto Cortina, J. C. (2020). La lexicografía asturiana en el siglo XIX. Revista de lexicografía 26, pp. 7-29. Catalán, D. (1989). Las lenguas circunvecinas del castellano. Madrid: Paraninfo.
Laverde Ruiz, G. (1862). Dialecto asturiano. Revista Ibérica de Ciencias, Política, Literatura, Arte e Instrucción Pública 3, pp. 181-203.
Laverde Ruiz, G. (1879). Dialecto asturiano. La Ilustración Gallega y Asturiana 10, 12, 14, pp. 112-116, pp. 136-137, p. 160.
